این فایل دارای فرمت  word  بوده و قابل ویرایش می باشد.

 

در ضمن این فایل دارای پرسشنامه می باشد.

 

 

موضوع: تاثیر دوستی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

 

 

فصل اول

 

 طرح تحقیق

 

      مقدمه

 

  بیان مسئله

 

  اهمیت و ضرورت تحقیق

 

  هدفهای کلی تحقیق

 

 فرضیه ها

 

 متغییر های تحقیق

 

 تعاریف عملیاتی متغییرها

 

 

فصل دوم

 

ادبیات و پیشینه تحقیق

 

ادبیات و پیشینه تحقیق

 

فصل سوم

 

روش انجام تحقيق

 

شيوه اجرا

 

جامعه آماري

 

نمونه آماري و چگونگي گزينش آن

 

ابزار جمع اوري اطلاعات

 

روش آماري  مورد استفاده براي تجزيه و تحليلي اطلاعات

 

طرح تحقيق

 

ملاحظات اخلاقی

فصل چهارم

 

تجزیه و تحلیل آماری داده ها

 

الف-توصیف داده ها

 

ب-استنباط داده ها

 

 

فصل پنجم

 

تجزیه و تحلیل یافته ها

 

خلاصه و نتایج تحقیق

 

محدودیت های تحقیق

 

یشنهادات تحقیق

 

 

 

مقدمه

 

رشد اجتماعي و اجتماعي شدن يكي از تغييرات برجسته در دوران نوجواني است كه سبب ايجاد تمايز بين يك كودك با يك نوجوان مي شود و هويت اجتماعي نوجوان را تشكيل مي دهد. اجتماعي شدن با ايجاد تغييرات آشكار در شيوه هاي ارتباطي با والدين و همسالان شروع مي شود. تغييرات آشكار زيستي و بلوغ در دوره نوجواني سبب افزايش فاصله عاطفي بين نوجوان و والدينش مي شود و به تدريج استقلال بيشتري براي نوجوان به همراه مي آورد. فرايند تحول در نوجوانان و در بين پسران و دختران نيز متفاوت است. فاصله گرفتن با والدين معمولاً با فاصله گرفتن از مادر شروع مي شود و با صميميت و نزديك شدن به ديگران گسترش مي يابد.

 

براي يك نوجوان ارتباط با ديگران در آغاز نوجواني به طور عمده بر گروه همسالان و دوستان متمركز است. اولين قدم در جهت شكل گيري مناسبات اجتماعي، وابستگي به يك گروه از دوستان همجنس در آغاز بلوغ است. در بين اين گروه است كه نوجوان از جهات مختلفي مثل طرز صحبت كردن،‌ شيوه لباس پوشيدن،‌ اصلاح موي سر،‌ علايق هنري و فعاليت هاي فوق برنامه و ديگر كارها با نوجوانان همسن و سالش دنبال همانندي مي گردد.  

 

نوجوان دوستاني را انتخاب مي كند كه از نظر علايق، ارزش ها، باورها و نگرش ها همانند او باشند و از نظر رفتار و سرگرمي هاي اوقات فراغت و نگرش نسبت به مدرسه و پيشرفت تحصيلي با وي همانند باشند. معيار اصلي انتخاب دوست در دوره نوجواني صميميت و وفاداري او است. بر پايه همين معيارهاي صميميت و گفت و گوهاي خصوصي با دوستان، نوجوان مي تواند خود را بشناسد و هويت خود را كشف كند.

 

دوست ‌یابی در دوره نوجوانی:

 

نوجوانی سن رفاقت و دوران دوستی‌هاست. نوجوانان در این سن عاشق دوستی و رفاقت‌اند. گاهی دوستی‌های آتشینی در این دوران پدید می‌آید که باعث مشکلاتی می‌شود. دوستی در این سن، بیش‌تر سطحی و کم‌تر عمیق است. با این حال، گاهی شدت دوستی و وابستگی به حدی است که نوجوان خانواده خود را رها می‌کند و حتی حاضر است برای دوست خود جانش را فدا نماید.

 

هراس از گمنامی و تنهایی، نوجوان را بر می‌انگیزد تا خود را در ارتباط با گروه همسالان قرار دهد. رنج ناشناخته ماندن ، آنچنان او را تحت تاثیر قرار می‌دهد که برای احساس تعلق به گروه بیشترین فعالیت را از خود بروز می‌دهد. هم‌بستگی گروهی در این دوره قوی‌تر از سایر مراحل زندگی است و غالبا به عنوان یک شاخص موفقیت برای اکثر نوجوان‌ها محسوب می‌گردد

 

عوامل مؤثر در رشد تکامل اجتماعی نوجوان :

 

الف)اثر خانواده در رشد اجتماعی نوجوان

 

1- ارتباط کودک با والدین واثر آن در نوجوانی: حمایت بیش از حد وعدم توجه به کودک در نوجوانی در رفتار اجتماعی او از جمله از جمله اعتماد به نفس واستقلال او تأثیر می گذارد .

 

2- فضای روحی موجود در خانواده: شخصیت سالم ،جز در محیطی که اطمینان ،وفاداری ،محبت والفت در آن معمول وحکمفرماهستند ایجاد نمی شود .تشویش واضطراب مانع رشد صحیح نوجوان می شود .

 

3-از شیر گرفتن روانشناختی: وظیفه اصلی خانواده در دوره نوجوانی فرزندشان این است که سعی کنند به آزادی واستقلال او کمک کنند و در رعایت وحمایت از او زیاده روی نکنند واجازه دهند که احتیاجات شخصی خود را به تنهایی انجام دهندوحتی گاهی آنها رادر حل بعضی مسایل خانوادگی شرکت دهند وعقاید آنان رامحترم شمارند .

 

4- وضع و مؤقعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده: محیط خانواده در تعیین فعالیتهای افراد آن بسیار مؤثر است . رفتار فرد با اختلاف در خانواده مختلف می شود و هر طبقه از طبفات اجتماعی ،روش خاص ومعینی در زندگی دارد.

 

ب)اثر مدرسه در رشد اجتماعی نوجوان: وظیفه مدرسه است که با ایجاد وتشکیل فعالیتهای اجتماعی گوناگون نوجوان را در رشد و کمال و نضج کمک کند. به همکاری و فعالیت وکارهای دسته جمعی کمک کند ،و بدین ترتیب راه ورسم رقابت های مطلوب را بشناسد ویاد بگیرد .نوجوان در رشد وتکامل اجتماعی خود از چگونگی ارتباط وعلاقه اش نسبت به معلمان ومیزان نفرت یا محبت خود به آنها متأثر می شود .

 

ج)اثر همسالان در رشد اجتماعی نوجوان: گروه همسالان در نوجوانی از افرادی تشکیل می شود که از حیث زمانی و عقلی به هم نزدیک هستند و میان خود یک وحدت ناگسستنی ایجاد می کنند . گاهی اثر این گروه دراین دوره از زندگی بیش از اثر خانه ومدرسه می شود . به تدریج که نوجوان به رشد وکمال نزدیک می شود از گروه خود کمتر پیروی می کند واز شدت انتصابش بدان کاهش می یابد .

 

در حالی که رشداجتماعی دوره نوجوانی اساساً متمرکز بر صمیمیت با دوستان و تجدید ارتباط اجتماعی با خانواده و بزرگسالان است . مسایل رشد اجتماعی در دوره جوانی به اموری بسیار فراتر از ملاحظات شخصی در ارتباط با دیگران گسترش می یابد . اندیشه ها واستدلالهای مربوط به امور اجتماعی ومدنی در میان جوانان برسه موضوع اساسی ،ایده آلهای اجتماعی ،ادراک انتزاعی از مسایل اجتماعی و مدنی و واقعیتهای زندگی اجتماعی و مدنی متمرکز است .  

 

 

 

این برنامه درباره تاثیر گروه همسالان بر نوجوانان دختر و پسر است . کارشناس این برنامه دکتر حسین اعرابی روانشناس هستند. بشنوید ... 

 

موقعیت اقتصادی و یادگیری (پیشرفت تحصیلی )

 

توانایی های ذاتی یادگیرندگاه به صورت متعددی تحت تاثیر موقعیت های اجتماعی –  اقتصادی قرار می گیرند. انواع نسخ های شناختی فرایندهای رشد تفکر ، خود تصوری ، روابط گروهی ، روابط معلم و شاگرد ، فرصت های آفرینندگی و کسب تجارت بطور عمیقی تحت تاثیر طبقه اجتماعی هستند که کودک در آن متولد شده و رشد یافته است به این ترتیب طبقه اجتماعی دانش آموزان درسطح دبیرستان ها و دانشجویان انجام گرفته است . و معلوم شده است علی رغم کوشش هایی که برای ترغیب کودکان محروم ازآموزش و پرورش برای ورود به دبیرستان و دانشگاه انجام گرفته است . اکثریت دانش آموزان و دانشجویان از خانواده های  متوسط و متوسط به بالا بوده اند . همچنین بررسی  ها نشان  می دهد که این قبیل نه  از نظر اقتصادی ، بلکه از نظر توقعات و امکانات مالی والدین یا کودکان محروم از تحصیل تفاوتهای مشهودی داشتند . به احتمال قوی  نتیجه این بررسی ها را می توان به کشور خودمان  تعمیم داد . هرچند برای حصول اطمینان لازم است تحقیقاتی زیادی انجام شود .

 

در گذشته طبقات ÷ایین کمترین رغبت  را برای آموزش و پرورش رسمی داشتند . فرض جامعه  نیز بر این بود که انان در پایه های تحصیلی  پایین تری ترک تحصیل خواهند کرد که از بیشترشان انتظار می رفت که مثل پدران و دوستان پدرانشان ، کارگران غیر ماهر یا نیمه ماهر بار آید.

 

بعلاوه ، بیشتر خانواده هیا محروم در محله های پر جمعیت و یا در محله های دور دست ، بیشتر از خانواده هایی زندگی می کنند که مردم آن اهل علم و ادب هستند و در انجا علاقه و رغبت به بحث و گفتگو درباره اندیشه های نو ، اختراعات و اکتشافات جدید وجود دارد . بیشتر از کودکی که در خانه وی درباره کتاب ها یا موضوع ها و اکتشافات جدیدی صحبت نمی شود آماده شرکت رد بحث ها ، درک مسائل جدید و احیاناً هماهنگی و سازگاری با انها خواهد بود . 

 

خلاصه

 

همسالان و دوستان از مهمترین عوامل اجتماعی شدن کودکان و نوجوانان به شمار می آیند. آنها از طرق مختلف بر یکدیگر تأثیر می گذارند و از یکدیگر تأثیر می پذیرند. بسیاری از محققان بر این عامل تأکید دارند و از آن به عنوان ارتباط افقی یاد کرده اند، یعنی ارتباطی که در بین افرادی نسبتاً هم سطح از لحاظ سنی، طبقه اجتماعی، تحصیلی، اقتصادی و ... برقرار است.

 

تا قبل از یک سالگی به ندرت ارتباطی معنی دار بین کودکان برقرار می شود. کودکان ده ماهه به گونه ای با یکدیگر برخورد می کنند که انگار عروسک اند، برای هم صدا در می آورند، موهای همدیگر را می کشند یا اعتنایی به یکدیگر نمی کنند. از حدود دو سالگی به بعد اولین ارتباط های معنی دار میان کودکان ایجاد می شود. البته دوام این ارتباط ها بسیار اندک است و در حد چند دقیقه بازی با یکدیگر باقی می ماند.

 

در سنین دبستانی و پیش دبستانی، کودکان علاقه مند به برقراری ارتباط با همسالانی اند که شاد و زیبا باشند و اسباب بازی ها، خوراکی ها و وسائل خود را در اختیار آنها قرار دهند. ارتباط و دوستی های این دوره حالت موقت و گذرا داشته، به سرعت شکل می گیرند و سریعاً تغییر می کنند. ویژگی های ارتباطات خاص این دوره تقریباً مطابق رشد اخلاقی کودکان این دوره است ( پیش قراردادی). کودک پایبندی مداوم به ارتباطات خود ندارد، به راحتی دوستانش را کنار می گذارد بدون این که علت خاصی وجود داشته باشد و درک عمیقی از دوستان، صمیمیت و ارتباط متقابل ندارد

 

فهرست منابع يادداشت :

 

1. جلالي، سيد احمد، 1381، هوش هيجاني، فصلنامه تعليم و تربيت، سال هجدهم، شماره 1و2، بهار و تابستان 1381، شماره مسلسل 70-69، صفحات 89 تا 105

 

2. حسني، محمد، بي تا، ارتقاء خودكار "قبولي تضميني" يا حذف مردودي معني، كاربرد، دلايل، چالش ها و الزامات.

3. مقني زاده، محمد حسن، 1380، بررسي راه هاي افزايش مشاركت دانش آموزان در انجام فعاليتهاي پرورشي مدارس، معاونت پرورشي و تربيت بدني وزارت آموزش و پرورش .

 

4. مقني زاده، محمد حسن، 1381، ارتقاي فرهنگ مدرسه، بنياني براي اصلاح مدرسه، سال هجدهم، شماره 3، پائيز 1381، شماره مسلسل 71، صفحات 103 تا133.

 

5. شریفی ، حسن پاشا ، نظریه و کاربرد آزمودنی های هوشیو شخصیت ، تهران ، 1376

 

6. احمدید ، ملک سیا ، یادگیری به شیوه همیاری در دان شآموزان عادی و تیز هوش ، تهران ، شرکت سهامی افشار ، 1385

 

7. حورایی ، مجتبی ، صمیت ، نفوذ ، تاثزر گذاری در 10 دقیقه ، تهران ، دکلمه گران 1377 .

 

8. ویتلی ، دنیس : روانشاسی سردزی رموز دهگانه موفقیت ، ترجمه : ع شایق ، تهران کویر  1384.

 

9. کمال الدین ، شارین : معجزه باور : شاهمان باورهای خود هستید ... ، ترجمه مهدی قراچه داغی ، تهران ، نضر واحدی 1377.

 

10-ع. کشاورزی ، محمد :مسائل نوجوانان و جوانان ، تهران ، روزبها ، 1376.

 

11.فیشرراجر واوری ، ویلیام:روان شناسی توافق »مذاکره اصولی « ، ترجمه مهدی قراچه داغی ، تهران ، اسرار دانش ، 1381

 

12. نیک مرام زاهرا ، سرمد زهره : رابطه بین اهداف پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و جهت گیریهای دوستان آنها نسبت به تحصیل ، مجله روان شناسی : بهار 1380 »پیاپی 17:68-82.

 

13.یار محمدیان ، محمد حسین ، مولوی ، حسین ، ایرانپور مبارکه ، اختر :بررسی رابطه بین دوستی های دو جانبه ، پذیرش همسالان ، خودپنداره  و سازگاری اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر سال سوم راهنمایی شهر اصفهان ، دوفصلنامه علوم تربیتی ، روانشناسی ، کتابداری دارای رتبه علمی ، پژوهشی سال چهارم ، شماره 2 پیاپی 8

 

 

 

فهرست منابع مقاله دكتر سيد احمد جلالي:

 

1- شريفي، حسن پاشا؛ نظريه و كاربرد آزمودني هاي هوشي وشخصيت، تهران، 1376.

 

2. GolemanDaniel,.(1995) Emotional Intelligence Why it can matter more than IQ. New York: Bantam Books.

 

3.Kirk,A,S. Gallagher, J,J. Anastasiow, J,N. (1997) EducatingExceptional Children. Boston, Houshton Company.

 

4.Stein,J,S. (1998) Insightspublication of the Northeast Human Resources Association.

 

5.O’Neil,J. (1996) M.A. Nehra On Emotional Intelligence.

 

6.Bar-On,R. (1997)A measure ofEmotional and Social intelligence Chicago.